Childish Games (2012)

Lanetli Kız

Avrupa korku/gerilim türlerine daha fazla şans vermeye çalışarak Lanetli Kız filmini seyretmek için ekran başına geçtim. Korku/gerilim türü olarak geçse de drama daha yakın olduğuna inandığım İspanya yapımı filmin yönetmen koltuğunda Antonio Chavvarias oturmaktadır. Chavvarias ayrıca Sergi Belbel’in öyküsünü de uyarlamıştır. 95 dakikalık projenin baş rollerinde Juan Diego Botto, Barbara Lennie, Magica Perez yer alıyorlar. 62. Berlin Film Festivali’nde görücüye çıkmıştır.

Aynı okulda çalışan sınıf öğretmenleri Daniel ve Laura, mutlu bir çifttir. Tek sorunları çocuklarının olamamasıdır. Laura bu duruma çok duygusal yaklaşır ve bir an önce çocuk sahibi olmak ister. Bir gün Daniel’in çocukluk arkadaşı Mario gelir ve ondan yardım ister. Daniel yardıma sıcak bakmazken, ertesi gün Mario’nun ölüm haberi gelir ve küçük kızı ortada kimsesiz kalır. Julia geçici olarak kızı evlat almak için Daniel’i ikna eder. Bilmedikleri şey ise kızın beklenenden çok daha farklı biri olmasıdır!

Korku/gerilim türünü canlı tutmak adına müzik sürekli bir gerginlik yaratmayı hedeflese de başaramıyor çünkü ortada gerilecek sahne sayısı çok az. Hatta bu sahneler de gerçekten germiyor. Film, tür olarak dramı seçseydi daha öne çıkabilirdi. Tabi işin içine korkutucu bir çocuk koyarak gerilime gireceğini hesaplamışlar. Yalnız hesaba katmadıkları bir şey var: Konu tanıdık, senaryo tanıdık (en azından şaşırtıcı değil), korku öğeleri hiç yok. Mekan, dekor, kostüm, makyaj seçimleri oldukça sıradan tasarlanmış. Gerilime göre bu beklenen bir şey. Kurguda geçmişe yolculuklar sıklıkla yer alıyor. Zaten hikayedeki ana sorun geçmişte başlıyor ve günümüze kadar geliyor. Kurgu bu açıdan fena sayılmaz. Biraz zorlayacak olsam küçük kızın yaşadıkları da ilgi çekici diyebileceğim lakin izlediğim nice korku/gerilim filmlerine haksızlık olabilir. Tüm bunlarla beraber, film kendini seyrettiriyor mu? Evet kesinlikle, tabi evde J Sinemada seyretmeye değeceğine inanmıyorum.

IMDB’den 5.5 alan projeye henüz yapılan çok yorum yok. Göz önüne çıkmayıp kendi yağında kavruluyor. İlla bir puanlama gerekecekse IMDB’den yarım puan kısabiliriz. Oyuncu kadrosuna gelindiğinde, 1975 Arjantin doğumlu Juan Diego Botto, baş rolü göğüslüyor. Performansı beni çok etkilemese de sanırım bu senaryo ve karakterden kaynaklanıyor. Zira 30’dan fazla projede yer almıştır. Beni asıl etkileyen oyuncu 1984 İspanya doğumlu Barbara Lennie’dir. Çok etkileyici ve doğal bir görünüşü var. Bakışları bile performansını ikiye katlıyor. Lennie’yi hatırlamak siterseniz “The Skin I Live In”in Cristina'sı demem yeterlidir!