Wreck-It Ralph (Oyunbozan Ralph) (2012)

Oyunbozan Ralph

Bu seneki en iyi animasyonda “Brave” sürekli öne çıksa da Oyunbozan Ralph’i seyrettikten sonra bu durumu sorgulamaya başladım. “Brave”i mükemmel listesine sokmamama rağmen sevmiş ve tavsiye etmiştim. Lakin 108 dakikalık ABD yapımı Oyunbozan Ralph, kesinlikle çok daha başarılı ve etkileyici görünüyor. 15 Şubat’ta Türkiye’de 3D teknolojisiyle gösterime girmiştir. Yönetmen koltuğunda animasyonların tecrübeli ismi Rich Moore oturmaktadır. Tabi beyaz perdedeki ilk animasyon tecrübesi olduğunu hatırlatmakta fayda var. Sinemanın yeni animasyon yüzü olarak akılda kalacağı kesin. Rich Moore, Phil Johnston, Jim Reardon’un hikayesinden Jennifer Lee ve Phil Johnston senaryoya aktarıyorlar. Seslendirmelerde John C. Reilly, Sarah Silverman, Jack McBrayer, Jane Lynch, Alan Tudyk, Mindy Kaling isimleri öne çıkıyor. 165 milyon $’lık bütçesine karşılık 411 milyon $ hasılat elde etmiştir. En iyi animasyon Altın Küre ve Oscar adayıdır. Altın Küre’de aradığını bulamasa da Oscar için umudu kaybetmemek gerek.

“Fix It Felix” atari oyununda Ralph kötü adamdır; binaları yıkar ve iyi adam Felix de sihirli çekiciyle tamir eder. Ralph kötü adam olmaktan bıkmıştır. İyi adam olması içinse madalya kazanması gerekir. Lakin kendi dünyasında madalya kazanması imkansızdır. Bu durumda başka bir dünyaya (oyuna) gidip bu emeline ulaşmak ister. Bir dünyadan diğerine geçiş yaparken bir düşmanı serbest bırakır ve Sugar Rush oyununu tehlikeye sokar.

Konu itibariyle çocuklardan çok büyüklerin ilgisini çekeceğini ve gene onların beğeneceğinden eminim. Benim aklıma şimdi yerinde yerinde yeller esen Fenerbahçe’deki Piramit Eğlence Merkezi’ni getirdi. Abimle sinemadan sonra en çok gittiğimiz yerdi. “Fix It Felix” oynamadım hiç ama diğer atari oyunlarının müzikleri, sesleri, renkleri hala gözümün önünde ve kulağımda. 15-20 sene geriye gidip nostalji rüzgarı estirdi. Bu açıdan film zaten 1-0 önde başlıyor. Müzik çalışmaları ve seslendirme türünün de ötesinde konusuna göre çok başarılı ve eğlencelidir. Filmin teknolojik kısmına yer vermek gerekirse o kadar fazla karaktere yer verilmiş ki bırakın dekoru sadece oturup karakterleri bile seyrederek görsel şölen yaşayabilirsiniz. Toplamda 188 farklı karakter, 70 farklı dekor kullanılmış. Zenginliği ispatlamada bu sayısal veriler işe yarar sanırım. 3D nimetinden faydalanamasam da tahminimce koca el ve ayaklı Ralph 3D ile daha komik (ve biraz da ürkütücü) hal almıştır.

Senaryoya göz atmak gerekirse, alışılageldiği gibi mesaj veren bir animasyondur. Kötülükten sıkılmış, bir bakıma eli kolu bağlı olan kahramanın iyiliğe doğru attığı adımı seyrediyoruz. Diğer yandan iyi olmak için de zaman zaman kötülüklerin yapıldığına şahit olunuyor. Ralph bu yolculuğa çıkarken hedef olarak madalyonu öne koyuyor. O madalyona giden yolda ise arkadaşlığın, iyiliğin ne olduğunu daha net görüyor. Hatta sevmeyi, sevilmeyi öğreniyor. Dış görünüşe göre insanları (yani atari kahramanlarını) değerlendirilmemesi gerektiğini yaşıyor! Tabi seçilen son biraz soru işareti bırakmıyor değil. Spoiler olmaması adına ucunu açık bırakmak zorundayım. Başlangıç ve devamında verilen mesajla sonundaki mesaj az biraz uyuşmuyor. Bu animasyonun kalitesini ve güzelliğini bozuyor mu? Asla! Hatta Sugar Rush’taki Vanellope, ekranlarımızın yeni duvar kağıdı dahi olmaya aday!

IMDB’den 8, Rotten Tomatoes’tan 85 puan almıştır. Gelen eleştiriler hayli olumuludur. İnce işlenmiş senaryosu, canlı renk kullanımı, karakterleriyle hem çocukları hem de aileleri mutlu ediyor. Oyunbozan Ralph’i seyrettikten sonra Oscar Töreni’nde en merak ettiğim kategorilerden biri animasyon olmaya başladı. Bakalım kızıl saçlar mı galip gelecek yoksa koca el ve ayak mı?